Laagdrempelige uitgave over biodiversiteit voor gemeenten

Middelburg en Vlissingen worden gescheiden door een groene zone van soms slechts 500 meter breed. Door de woningbouwopgave staat dit gebied onder druk, terwijl het van grote waarde is voor de natuur. Hoe balanceer je de verstedelijking en de landschappelijke waarden?

Het huidige beleid van Vlissingen en Middelburg is om niet aan elkaar vast te groeien. Maar de woningbouwopgave dwingt hen om hierbij steeds meer concessies te doen. In de geledingszone, de onbebouwde kom die grenst aan de bebouwde kom, wordt op sommige plekken al bijgebouwd. Op 30 hectare weiland en landbouwgrond wordt gebouwd aan de nieuwbouwwijk Essenvelt die wordt gerealiseerd door een ontwikkelingscombinatie bestaand uit AM Zeeland, Novaform Vastgoedontwikkelaars en Stevast Ontwikkeling. Er komen 400 woningen. De ontwikkeling laat aan de ene kant zien dat de woningopgave niet op zich laat wachten, maar ook dat wonen en biodiversiteit prima kunnen samengaan.

Senior projectleider Bas Kole verzekert dat veel onderzoek is gedaan om de bebouwing natuurinclusief te laten landen in de groene bufferzone. “Vroeger hadden civiele technici de lead bij dit soort projecten, maar met de toegenomen aandacht voor biodiversiteit en klimaatverandering zijn nu de landschapsarchitecten, ecologen en cultuurtechnici leidend. Dat zorgt voor meer kwaliteit en klimaatrobuustere plannen.” Voor de biodiversiteit is er op enkele punten extra aandacht. Aan de zuidkant van het bouwproject worden bijvoorbeeld paddenpoelen aangelegd voor onder andere de rugstreeppad. “Ook komen er vleermuizenhotels én een vleermuisbunker”, zegt Kole, verwijzend naar bunkers uit de Tweede Wereldoorlog in het gebied. Ook krijgt de wijk buizerdmanden, die plek bieden aan buizerds die normaal in bebossing nestelden, al wordt bij deze ingreep getwijfeld aan de effectiviteit ervan.

In de wijk zelf zullen bewoners kunnen genieten van een bloemenweide en oevers in het oostelijke deel. Door de straten en in de plantsoenen komen uiteenlopende soorten kleine bloeiende bomen te staan. In de hoofdontsluiting is gekozen voor lindebomen. Kole vertelt dat bewoners in de wijk veel kunnen wandelen, fietsen en spelen met aanwezige waterberging. “En bewoners worden ook zelf opgeroepen om sedumbeplanting op platte daken aan te brengen of regenwater op te vangen en te hergebruiken, en niet voor een schutting, maar voor een groene heg te kiezen. We ontvangen daar positieve reacties op.”

Meer informatie over deze casus, en over andere projecten waarbij biodiversiteit een belangrijke rol speelt, vind je in ‘Aan de slag met … biodiversiteit’. Een uitgave van Stichting Steenbreek, Koninklijke Vereniging Stadswerk Nederland, IPC Groene Ruimte en het Ministerie van LNV. De brochure is op de eerste plaats bedoeld voor gemeentelijke organisaties.