Wanneer kies je voor ondergrondse infiltratiekratten om water op te slaan?

Door Robbert Snep en Joris Voeten, Wageningen University & Research

In steeds meer gemeenten wordt gevraagd om een bui van 60mm op het perceel zelf te bergen, en deze hoeveelheid water binnen een bepaalde tijd (24 of 48 uur) te infiltreren naar grondwater of vertraagd los te laten op het hemelwaterriool.

Meestal kies je voor een ondergrondse water-infiltratie of -opslag tank in een tuin omdat je daar bovenop gewoon je tuin kunt realiseren, zonder dat het ‘bruikbare’ ruimte kost. Zo kan het infiltrerende water direct terug naar het lokale grondwater stromen.

Er zijn hiervoor verschillende kunststof kratten-systemen op de markt. De kratten worden op locatie gestapeld en aan elkaar verbonden, tot de tank precies de gewenste vorm en volume heeft. Plaats je de tank in een waterdichte folie, dan creëer je een tank voor waterretentie, water dat je later met een pomp weer kunt oppompen om bijvoorbeeld een irrigatiesysteem te voeden. Plaats je de tank in een waterdoorlatend geotextiel, dan creëer je een ‘lekke’ tank voor waterdetentie, infiltratie en grondwateraanvulling.

Waarom niet gewoon een grindkoffer gebruiken?
In het verleden werden infiltratievoorzieningen gemaakt door gebroken natuurstenen of grind in te graven – al dan niet omgeven door geotextiel. Dat gebeurt bijna niet meer. De reden? Per saldo ligt het volume voor water in een krattensysteem vaak boven de 90%. In het gebroken steen/grind is meestal maar 25-35% van het volume voor waterberging beschikbaar. Om hetzelfde bergingsvolume te bereiken moet je dus minimaal 3 maal het volume van de kratjes als grind aanbrengen. Dat betekent dus ook een 3 maal zo groot gat graven, 3 maal zo veel volume aan uitkomend zand afvoeren, en vele malen meer zware vrachtwagens grind aanvoeren, dat vaak van ver moet komen. In Nederland geproduceerde lichtgewicht kunststof kratten zijn dan een efficiënter alternatief.

Materiaal en duurzaamheid
Een veelgestelde vraag is of plastic in de grond een goed idee is. De meeste kunststof krattensystemen worden vervaardigd uit gerecycled plastic. Zo wordt de levensduur van Polypropyleen (PP) kratten, eenmaal geplaatst in de grond, geschat op minimaal 50 jaar. Bepaalde kratten zijn zo gemaakt dat ze ook na jaren weer van elkaar ‘losgeklikt’ kunnen worden en elders opnieuw gebruikt kunnen worden, zonder verlies van materiaal of sterkte. En mochten de kratten door schade stuk gaan en vervangen moeten worden, dan is PP zeer goed opnieuw recyclebaar.

Moet ik met grondwater rekening houden? En met grondslag? Dicht onder de oppervlakte of juist diep plaatsen?
Deze én andere vragen en antwoorden vind je in het Kennisdocument ondergrondse kunststof infiltratievoorzieningen van Robbert Snep en Joris Voeten, Wageningen University & Research.